شهید سرافراز جهانبخش صابری ، فرزند مرحوم بزرگ صابری
شهید دلاور، جهانبخش صابری در تاریخ 1343/08/04 در روستای ناریان طالقان در خانواده ای مؤمن و قانع به عنوان فرزند چهارم خانواده پا به عرصه دنیا نهاد. خانواده ی این شهید مانند بسیاری از اهالی این روستا با شغل پربرکت دامداری و کشاورزی توشه ی خانواده را تهیه می نمودند و با این دست رنج حلال و پاک، فرزندان را پرورش می دادند و شاکر حضرت حق بودند. جهانبخش که فرزندی سالم، لایق ،قوی و شایسته بود. به محض این که توان یاری رسانی به خانواده را پیدا کرد در جهت تأمین امورات زندگی یاور خانواده شد. او در دوران تحصیل ابتدایی بود که سایه پرمهر پدر را در یک اتفاق دلخراش از دست داد و اندوه جانکاه پدر، هنوز التیام پیدا نکرده بود که پس از دو سال دامن پرعطوفت مادر نیز از دستش رفت و مادر مهربان به دیار باقی شتافت. پس از آن برادران بزرگتر جهانبخش، او را به همراه بقیه ی خانواده به تهران آوردند و برای کوچکترها جای خالی والدین را پر نمودند.او در این دوران مشاغلی چون تراشکاری و بافندگی را تجربه نمود. در چنین زمانی صدای حق جویی مردم قهرمان ایران به رهبری ابر مجاهد زمان، خمینی کبیر (ره) ، بر علیه ظلم و ستم طنین انداز شد و شهید جهانبخش که دارای روحیه ی ظلم ستیزی و عدالتخواهی خاصی بود و طعم تلخ محرومیت را با همه وجودش چشیده بود، بسیار سریع تحت جاذبه حرکت انقلابی حضرت امام خمینی (ره) قرار گرفت و گمشده ی خود و سایر محرومین را در قالب حرکت عدالت محور انقلاب اسلامی جست و جو کرد و با شور و شوق زیادی خود را در جریان این حرکت الهی قرار داد و با حضور در صحنه های مختلف انقلابی، ندای امامش را لبیک گفت و تا سرحد توان برای تحقق حکومت اسلامی تلاش نمود.
با شروع جنگ تحمیلی احساس مسئولیت دیگری تمام وجودش را تسخیر کرد و آن ضرورت حمایت و دفاع از اسلام در مقابله با هجوم ظالمانه جهان استکبار بود که او را وادار می کرد تا خود را به خیل کاروان مدافعان انقلاب واسلام و میهن عزیز اسلامی قرار دهد و در سال 1362 با شور و شوق زائد الوصفی ، نام خود را در فهرست مجاهدان فی سبیل الله در معرکه حق علیه باطل ثبت نمود و عاشقانه با قامتی استوار و اراده پولادین در میادین نبرد حق علیه باطل، داستان دلاوری و دلدادگی را به تصویر کشید.
سرانجام پس از ماه ها مجاهدت و ایفاء مسئولیت الهی اش در دفاع از تمامیت ارضی میهن اسلامی، در تاریخ 1362/12/26 در عملیات خیبر در منطقه کوشک، بر اثر اصابت ترکش خمپاره ، جهانبخش جهان مادی را ترک و جان خود را به جان بخش تقدیم نمود و در گلستان شهادت لاله ی خونین دیگری کاشت که همیشه سرخ تر و به جهان زیبایی و طراوت می بخشد. پیکر پاک این شهید در تاریخ 1363/01/02به تهران منتقل شد و در گلزار شهدای بهشت زهرا، قطعه 27 ردیف 40 سنگ شماره 2 ، به خاک سپرده شد.
هرچند او با شهادتش سرمشق و الگوی همیشگی برای حق جویان و ظلم ستیزان شد و به آرمان بزرگش رسید ولی آن چه مایه تأسف شد این است که وصیت نامه این شهید که در لباس خونینش بود، همراه او دفن شد و ما از رهنمودها و سفارشات نورانی اش محروم شدیم ولی مطمئناً آن وصیت نامه نیز سند افتخار دیگری برای او در پیشگاه خدای شهیدان و شهیدان خدایی و شاهدان اعمال در قیامت خواهد بود.
یاد و نامشان گرامی ، راهشان پر رهرو باد.
برگرفته از کتاب «شاهدان نور»
دیدگاه خود را بنویسید