متنی خواندنی از جناب آقای علی شریف کاظمی با عنوان “خاطرات وچگی وماه رمضون”

یادش بخیر،حدود دهه چهل بیه، وناریون هیچکس رادیو نداشته تادعای سحر گوش هادیه………
فقط شیپوربیه که وقت اذان وسحرمسجد بومی سرزنبینه تا مردم بفهمن سحر ببیه ،ویااذان صبح.
یادمه اون سالون خدابیامرزمشهدی عبدالحمید صابری یک رادیوویک گرامافون هایتبیه .
ماه رمضون سحری موقع چون خونش دوطبقه بیه ،وبالکن داشته رادیوره اورنبه بالکن دله روشن کمبیه ،چقدرصدای استاد ذبیحی وسخنرانی مرحوم راشد کیف داشته.
امی خونه چون روبروی خونه مرحوم مشهدی عبدلحمید بیه خلی صدا واضح وبلند بیه.
من اون موقان پنج شش سالم بیه.
به چند دلیل برمه کمبیمه که من سحر بیدارکنن.
یکی اینکه صدای رادیووسحر خونی ره گوش هادیم.
یکی اینکه ،،سحرهمه دورهمی غذامزه داشته.
یکی اینکه ،خدابیامرز ننه همیشه سحری به کره ،حلوا ،خامه ،همچی
داشته ،اورنبیه،سفره سر،،،،،،،
آخ که چقدرسحر بخردن ،ورادیوگوش هادان .ودورهمی آقاجون،ننجون خواخرون،برارون بباوننه وهمه باهم مزه داشته وکیف کمبیمی.
وبعدها عموحسن مون که تهرون کارکمبیه امیبه وخدشونی به رادیو هایته بیه وواقعا سحر خوری وبیداری سحر لذتی دوچندون داشته.
خداهمه رفتگان وپیرمارون بگذشته ناریون رحمت کنه مخصوصا مشهدی عبدالحمید که
ناریونی فضاره عوض کرده بیه .
تاخاطره بعدی شماخجیرهمشهریون سلامت وطاعاتتون قبول بوه.

1395/03/27 – رمضان المبارک